Madka Olka, czyli jak wychowywać dzieci, zrozumieć męża, ogarnąć dom i (nie)zwariować

U nas ostatnio cisza. A wszystko dlatego, że zmogło nas potworne przeziębienie. Najpierw pochorowały się Karolcia, a po trzech dniach zaraza przeszła na Adasia. Dwójka chorych maluchów to naprawdę nie lada wyzwanie. W konsekwencji rozchorowałam się również ja. Na szczęście już nam przeszło i to o dziwo bez interwencji lekarza. W związku z tym chciałabym się z Wami podzielić listą moich specyfików na przeziębienia. Od razu zastrzegam że to, co u nas przyniosło pozytywne rezultaty nie musi się sprawdzić u Was. Lekarstwa zostały dobrane we współpracy z lekarzem podczas jednej z wcześniejszych wizyt córki i od tego czasu staram się je mieć zawsze w apteczce. Pedicetamol Najlepszy lek przeciwgorączkowy jaki spotkałam. To płynny paracetamol. Posiada wygodny w użyciu dozownik w formie pipety , który pozwala odmierzyć dokładnie taką ilość leku, jaką potrzebujemy. Ma ładny różowy kolor, który zachęca do skosztowania przez dziecko. Sama nie próbowałam, ale zarówno Karolcia jak i Adaś przyjęli

Wypożyczając tę książkę liczyłam, że znajdę w niej ciekawe przepisy na dania dla mojej niespełna dwuletniej córki. W końcu tytuł wskazuje, że potrawy będą dla dzieciaków. Nawet nie chcę mówić, jak wielkie było moje rozczarowanie, gdy w środku znalazłam przepis na naleśniki albo szaszłyki drobiowe. Być może za dużo oczekiwałam, ale wydaje mi się, że tak podstawowe przepisy zna każdy. Miałam nadzieję, że ta publikacja będzie jakimś powiewem świeżości w kwestiach kulinarnych. Tymczasem znalazłam receptury na dania powszechnie znane. Biorąc pod uwagę treść książki wydaje mi się, że może to być elementarz gotowania dla dorosłych, gdyż zaprezentowane tu dania mogą być spożywane zarówno przez małych, jak i dużych. Moja Karolcia raczej nie znalazłaby tu zbyt wiele dla siebie. Być może przedszkolaki albo dzieci wczesnoszkolne zjadłyby więcej wymienionych potraw. Dużym minusem przynajmniej dla mnie jest także grafika książki. Przywykłam, że książki kucharskie opatrzone są zdjęciami gotowych pot

Adaś ma już skończone sześć miesięcy. Nie wiem kiedy to zleciało. Synek zmienia się z dnia na dzień a ja próbuję nadążyć za jego potrzebami i zainteresowaniami. W tym pędzie często zapominam notować pory jego drzemek czy posiłków , ale na szczęście mamy już wypracowaną rutynę dnia, więc nawet bez zapisków oboje wiemy jak będzie przebiegać nasz dzień. Harmonogram dnia 6-miesięcznego dziecka w naszym wydaniu wygląda następująco: 6:30 pobudka Adaś ostatnio spędza noce w naszym łóżku, bo jest dość niespokojny. Synek budzi się sam albo budzi go Karolcia, która przychodzi do naszego łóżka. Po przebudzeniu chwilę się wspólnie przytulamy i  potem ruszamy do działania. 6:35 karmienie piersią Około 10 -15 minut po przebudzeniu Adaś dostaje mleczko z piersi. Karmię syna na leżąco w łóżku. 6:45 poranna toaleta Po jedzonku zmieniam synkowi pieluszkę, smaruję kremem pupę, myjemy buźkę i zmieniamy piżamkę na body i spodenki 6:55 zabawy w bujaku lub na macie Kiedy Adaś już zaspokoi swój głód

Kiedy pierwszy raz obejrzałam książkę to byłam rozczarowana. Niby światowy bestseller, a tak naprawdę ani treści, ani ładnych obrazków w niej nie ma. Kompletnie nie rozumiałam fenomenu tej publikacji. Dopiero wspólne czytanie z Karolcią otworzyło mi oczy z czym mam do czynienia. "Dobranoc, Panie Panda" to książka obrazkowa, przeznaczona raczej dla młodszych dzieci. Moja córka ma niespełna dwa lata i bez problemu rozumiała zawarty w niej przekaz. Myślę, że trzylatek również będzie nią zainteresowany. Dla starszych dzieci może wydawać się już infantylna. Z drugiej strony nigdy nie jest za późno na naukę dobrych nawyków. Książka bowiem dotyczy wieczornych rytuałów. Razem z tytułowym Panem Pandą przygotowujemy się do pójścia spać. Myślę, że to dobra lektura dla dzieci, które mają problemy z myciem zębów albo niechętnie idą się kąpać. Na uwagę zasługuje także nietypowe zakończenie historii oraz postać drugoplanowego lemurka. To pierwsze może zachęcić do lektury starsze dzieci, za